เป็นที่ถกเถียงกันเป็นวงกว้างจากในสภาที่ ส.ส. เอาสถิติการเข้าใช้งานเว็บโป๊มาอภิปราย ซึ่งผมมองว่าการดูหนังโป๊ไม่ใช่อาชญากรรม ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ประเทศที่ผลิตหนังโป๊กันเป็นล่ำเป็นสันอย่างญี่ปุ่นก็ไม่ได้มีตัวเลขอาชญากรรมสูง ในเชิงศีลธรรมการดูหนังโป๊ไม่ได้ผิดศีลห้าด้วยซ้ำ ในทางตรงกันข้ามการดื่มสุราที่ผิดศีลข้อห้าเต็มๆ กลับมีกฎหมายรองรับและควบคุมทำให้มีการผลิตและบริโภคได้ ทำให้ผมอยากลองใช้ตรรกะแบบเดียวกันจากกฎหมายที่ควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ มาลองเปลี่ยนเป็นควบคุมสื่อลามกแทน ผลที่ได้ก็น่าจะเป็นไปตามนี้
- กำหนดอายุขั้นต่ำคนรับชม 18 ปีขึ้นไป ที่เว็บไซต์ ใช้เบอร์โทรศัพท์ OTP ก่อนรับชม เพื่อยืนยันว่าเบอร์เป็นของผู้ชมที่มีนิติภาวะ
- กำหนดช่วงเวลาที่ให้รับชมได้ 22:00–05:00 ที่เว็บไซต์ คล้ายเวลาขายเหล้า
- มีคำเตือนขนาดใหญ่ ให้ดูก่อนรับชม ว่าหนังโป๊มันอาจจะทำให้เกิดอาชญากรรมได้ บลา บลา บลา
- ห้ามโฆษณา หรือโฆษณาสร้างสรรค์สังคมเท่านั้น ไม่ปรากฏภาพหรือวิดีโอของสินค้าในสื่อโฆษณา เราจะได้เห็นเว็บโป๊ออกโฆษณาสนับสนุนครอบครัว
- มีคณะกรรมการควบคุมสื่อลามก ไว้ตรวจสอบออกนโนบายส่งเสริมและควบคุมเพิ่มเติม
- ให้ผู้ผลิตสื่อนี้ต้องขึ้นทะเบียน และได้รับใบอนุญาตเท่านั้น มีการตรวจสอบควบคุมคุณภาพไม่ให้มีความเสี่ยงที่จะทำให้เกิดอาชญากรรม
- ให้ใบอนุญาตที่ให้กับผู้ผลิตรายใหญ่เท่านั้น ต้องมีกำลังการผลิตมากกว่า 69 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ เพื่อไม่ให้มีผู้ผลิตหนังโป๊รายเล็กเกิดขึ้นมาแข่งกับกลุ่มทุนใหญ่
- มีการจัดเก็บภาษีสรรพสามิตและนำเข้าสื่อนี้จากต่างประเทศได้ ให้รายได้จากสื่อนี้กลับเข้ามาพัฒนาประเทศ
